سبزی بهشت و نوبهار از تو برند

آنی که بخلد یادگار از تو برند

در چینستان نقش و نگار از تو برند

ایران همه فال روزگار از تو برند

اندر غزل خویش نهان خواهم گشتن

تا بر لب تو بوسه دهم چونش بخوانی

وای ای مردم داد زعالم برخاست

جرم او کند و عذر مرا باید خواست

یک دم زدن از حال تو غافل نیم ای دوست

صاحب خبران دارم آنجا کی تو هستی

آراسته و مست به بازار آیی

ای دوست نترسی کی گرفتار آیی؟

حورا بنظارۀ نگارم صف زد

رضوان بعجب بماند کف بر کف زد

یک خال سیه بران رخ مطرف زد

ابدال ز بیم چنگ در مصحف زد

هر باد کی از سوی بخارا بمن آید

زوبوی گل و مشک و نسیم سمن آید

برهرزن و هر مرد کجا بروزد آن باد

گوید مگر آن باد همی از ختن آید

نه نه زختن باد چنان خوش نوزد هیچ

[...]