قضی الله امرا و جف القلم

و فیما قضی ربنا ما ظلم

به چیزی که آید کسی را زمان

به نزد دلش تیر گردد کمان

نیکخواهان دهند پند و لیک

نیکبختان بوند پند پذیر

از دوست به هر زخمی افگار نباید شد

ور یاد به هر جوری بیزار نباید شد

لا تبخلن بما ملکت و لا تکن

ما ساعد الامکان غیر جواد

فالجود یجبر کل نقص فاحش

و البخل یسترکل فضل باد

این جهان کشتزار آخرت است

هر چه کاری برش همان دروی

رفتند یکان یکان فراز آمدگان

کس می ندهد نشان باز آمدگان

اطلعت شمس العدل فیها بعدما

اطفی سراج العدل ظلم ولاتها

امرت آیات الهدی فیها وقد

کاد الدجی یمحوا سنا آیاتها

هی سنه محموده احییتها

[...]

گر عنایت کند، نگهدارد

تن پشه ز خطفه خطاف

ور حمایت کند، بگرداند

تف خورشید از تن خشاف

اکنون که در دیار تو ای پادشاه دهر

الظلم قد تواری و العدل قد کشف

عقرب سنان بیفکند و خارپشت تیر

ماهی زره نپوشد و بر گستوان کشف

خسروا بنده را چو ده سالست

کی همی آرزوی آن باشد

کز ندیمان مجلس ار نشود

از مقیمان آستان باشد

بخرش پیش از آنکه بشناسی

[...]