یک گام گر از محمل غم باز‌پس افتم

پیش آیم و چون ناله به پای جرس افتم

داغم جگر سوخنگانست مرادم

نه شعله و دودم که به دنبال خس افتم

بر ناصیه دانه فریبم ننوشتند

[...]

کی در قفس و دام هوا و هوس افتم

آن شعله نی‌ام من ‌که به هر خار و خس افتم

در قطره‌ام انداز محیطست پر افشان

حیف است کز افسون گهر در قفس افتم

از بی نفسی‌ کم نشود ربط خروشم

[...]