گنجور » شعرهای با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) و حروف روی هان

مولوی » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹۴

عید آمد و عیدانه جمال سلطانعیدانه که دیده است چنین در دو جهان
عید این بود و هزار عید ای دل و جانکان گنج جهان برآمد از کنج نهان

کس نیست به غیر از او در این جمله جهاننی زشت و نه نیکو و نه پیدا و نهان
هر تیر که جست هست از آن سخت کمانهر نکته که هست جست از آن شعله دهان

من کی خندم تات نبینم خندانجان بندهٔ آن خندهٔ بیکام و دهان
افسوس که خندهٔ ترا می‌بینندو آن خندهٔ تو ز چشم خلقان پنهان

بحریست وجود جاودان موج زنان
زان بحر ندیده غیر موج اهل جهان
از باطن بحر موج بین گشته عیان
بر ظاهر بحر و بحر در موج نهان

با گلرخ خویش گفتم: ای غنچه دهان
هر لحظه مپوش چهره چون عشوه دهان
زد خنده که: من بعکس خوبان جهان
در پرده عیان باشم و بی پرده نهان