گر زلف پریشانت در دست صبا افتدهرجا که دلی باشد در دام بلا افتد
ماکشتی صبرخود دربحرغم افکندیمتاآخر از این طوفان هر تخته کجا افتد
هرکس به تمنائی فال ازرخ او گیرندبر تخته فیمروزی تا قرعه کرا افتد
گرزلف سیاهت رامن مشک ختاگفتمدر تاب مشو جانا در گفته خطا افتد
آخرچه زیان افتد سلطان ممالک راکو را نظری روزی […]

متن کامل شعر را ببینید ...