پای تو اگرچه در وفا محکم نیست

در دست تو یک درد مرا مرهم نیست

با این همه از غمت گزیرم هم نیست

دل بی‌غم دار کز تو دل بی‌غم نیست

بر روی تو از هلاک جانم غم نیست

با یاد تو آب دیدگانم کم نیست

با این همه اندیشه به وصل رخ تو

کمتر ز امیدی بود آنم هم نیست

بی روی تو غمگسار من جز غم نیست

یک لحظه دلم ز خویشتن خرّم نیست

گر نیست مرا دل طرب نیست عجب

کز بس غم دل مرا دل غم هم نیست

امشب که نشان روز در عالم نیست

بالای شب از روز قیامت کم نیست

زلف تو نشاندست بدین روز مرا

ورنه شب من بدین درازی هم نیست

گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست

مجروح توام وز تو مرا مرهم نیست

دنیا ز تو خواهم و نبخشی با آنک

پیش نظرت ز هیچ دنیا کم نیست

ما را به جهان خوش‌تر از این یک‌دم نیست

کز نیک و بد اندیشه و از کس غم نیست

ای آنکه به اقبالِ تو در عالم نیست

گیرم که غمت نیست، غم ما هم نیست؟

در دیده ی ابر این زمستان نم نیست

گویی که مگر آب به دریا هم نیست

در آب گوارش کمی شد پیدا

یک قطره ز قطره های چشمم کم نیست

گر کشته شوم به تیغ عشقش غم نیست

ور در هوسش مرده شوم ماتم نیست

گر جامهٔ خلق بر کشند از سر من

تشریف خدائیم خدائی کم نیست

هرچند که در زمانه یک محرم نیست

بنیاد اساس دوستی محکم نیست

ما در همه حال با غمش دلشادیم

چون غم به سلامتست، دیگر غم نیست

در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست

شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست

یا آدم نیست، یا از این عالم نیست

غم را ز من و مرا گریز از غم نیست

یاران قدیم را گریز از هم نیست

غم خوی بمن کرده و من خوی بغم

همچون من و غم دو یار در عالم نیست

داریم بتی که در بنی‌‌آدم نیست

از عالم حسن است ازین عالم نیست

طوری‌‌ست ز پرتو رخش گازرگاه

اما طوری که موسیش محرم نیست

ای آنکه ترا جز غلیان همدم نیست

جز حرف نی و شیشه ز بیش و کم نیست

خواهی که بود شیشه غلیانت صاف

گر شیشه دل صاف نباشد غم نیست

کس را چو زبان نرم خود همدم نیست!

پشتی، چون روی گرم در عالم نیست

از بد گهران، چه نقص خوشخویان را؟

تا شیشه بود نرم، ز سنگش غم نیست

ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!

زنده است از جام نام جم، گر جم نیست!

گویند که: تلخ است می، آری، سم نیست!

تلخ است، اگر چه تلخ تر از غم نیست!!

در عالم بی ثبات کس خرم نیست

شادی و نشاط در بنی آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست

یا آدم نیست یا درین عالم نیست

در عالم بی ثبات کس خرم نیست

شادی و نشاط در بنی آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست

یا آدم نیست یا درین عالم نیست

از رأی خران دلم دمی بی‌غم نیست

وز رأی فروش جان من خرم نیست

بل این وکلای مجلس پنجم در وزن

از مجلس تاریخی چارم کم نیست