دلبر بسیار و دل نگه دار کم است

وز همدهی جمله جهان رنج و غم است

عالم چو حباب و هستی حق چو یم است

زین بحر نمایش حبابی کرم است

جز هستی بحر هر نمودی است دمی است

بودی که نمود اوست یکدم عدم است

مظلوم کشی طریقه محتشم است

قانون شکنی پیشه اهل ستم است

هر سر که به احترام قانون خم شد

در مسلک ارباب قلم محترم است

طوفان که ز راستی به عالم علم است

ویرانه کن بنای جور و ستم است

محبوب از آن بود که حق یا باطل

در مسلک خود همیشه ثابت قدم است

در کشور ما که مهد اندوه و غم است

در آن دل و جان شاد بسیار کم است

از همقدمان خود عقب خواهد ماند

هر کس که درین زمانه ثابت قدم است

تا میل من و تو بر جفا و ستم است

تا طینت ما فاقد جود و کرم است

تا بد زبرای یکدگر میخواهیم

گر سنگ ببارد سرما، باز کم است