جایی که کسی پی نبرد، بی جایی است

رویی که نریزد آب، ناپیدایی است

چیزی که بماند بکسی، بیچیزی است

یاری که نرنجد ز کسی، تنهایی است

با نالهٔ ما سموم را سودایی است

در آتش ما جحیم را مأوایی است

بر سینهٔ ماست هرکجا کوه غمی است

در دیدهٔ ماست هرکجا دریایی است