ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی

ناساز شوی باز دمی ساز کنی

زان میترسم در جفا باز کنی

مکر اندیشی بهانه آغاز کنی

ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی

تا کی همه شیوه جفا ساز کنی

دریا دریا بکام مستان ریزی

یک جرعه بما دهی و صد ناز کنی

حیفست که خُلفِ وعده آغاز کنی

با شعر مرا از سر خود باز کنی

با داشتن هزارها بوقلمون

از دادن یک بوقلمون ناز کنی