قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱
آنی تو که نیست در دعای تو ریا
وین حرف، نهفته نیست بر شاه و گدا
ای پیر جوان، تویی که در خانقهت
مقرون به اجابت است پیوسته دعا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲
گر دل نشود ز درد جانکاه جدا
خود را ز هوس کند به یک آه جدا
هر خوشه که مالیده شد از جور کفی
گردد به پفی دانهاش از کاه جدا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳
یا رب که فسانه مختصر کن ما را
خواب مستی ز سر به در کن ما را
ای پاکی مرد بی نگاه تو محال
صد خرده بگیر و یک نظر کن ما را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴
خواهی که کنی قبله سر کویت را
از خواهش کس، ترش مکن رویت را
با خلق، گشادهروی شو چون محراب
تا سجده برند طاق ابرویت را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵
افسرده مکن چو تیرهروزان خود را
از آتش عشق، برفروزان خود را
جمعند موافقان و صحبت گرم است
ای شمع چه مردهای، بسوزان خود را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶
بیهوده مشو برق گیاه فقرا
وز قهر مکَن چاه به راه فقرا
تو آتش خشم و فقرا خصم غضب
ای جمله غضب، حذر ز آه فقرا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۷
گر یافتهای حقیقت عالم را
پیوند به اوست خاتم و آدم را
کس را به خیال که سرگشته مکن
بنمای باد نیر از دو عالم را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۸
چون منصب عاشقی فلک داد مرا
شد دنیی و عقبی همه از یاد مرا
افتاده ز کار دو جهان است دلم
زان روز که کار با تو افتاد مرا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۹
از بیهنریست اینقدر داد مرا
کز قید هنر نکرد آزاد مرا
چون تیغ چه سان کنم نهان جوهر خویش؟
چون بخیه به روی کار افتاد مرا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰
گردون که به دیده خار افکند مرا
آتش به دل فگار افکند مرا
نی شمع به محفلی، نه گل در چمنی
بنگر به چه روزگار افکند مرا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۱
آن گل که ز نکهتش بشد هوش مرا
چون خواند به باغ وصل خود دوش مرا
از بس که به خدمت ایستادم پیشش
رفتار چو سرو شد فراموش مرا
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲
طبعی که بود حریص مر عصیان را
مایل باشد فزونی نقصان را
صاحب کالا قیمتش افزون گوید
هرچیز که دزد برده باشد آن را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۳
هرچند خرد جلوه دهد سامان را
از جهل نجات کی دهد نادان را؟
نتوان به نعیم خلد باز آوردن
از رغبتِ جو، طبیعت حیوان را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۴
عالم که اله آفریدهست آن را
بد گفتن آن، رخنه کند ایمان را
نشناختگان نیک نمیبینندش
بد ممکن نیست دیده عرفان را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵
از بدنامی چه باک بدنامان را؟
کس چون شکند شکستهاندامان را؟
از شعله قهر، عاشقان را چه غم است
اندیشه ز سوختن بود خامان را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۶
باید به مدارا طلبید آن مه را
سرعت نبود هنر دل آگه را
زنهار چو انگشت به هنگام شمار
افتان خیزان به سر رسان این ره را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷
کی قدر شود بلند هر کوته را؟
در خور نبود شهی، گدای شه را
خورشیدی عشق گو مجو ماه دگر
آخر نه بس است ماهبودن مه را؟
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۸
با فقر چه قدر، دنیی و عقبی را؟
دارد همه کس مسلم این دعوی را
غالبگشتن بر دو جهان از فقر است
اقبال بلند باید این معنی را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۹
بردیم به چرخ آه شررناکی را
بستیم به پای شعله خاشاکی را
با دیده تر، نقش زمین را شستیم
دادیم به سیلاب، کف خاکی را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰
بگذار چو آه، آسمانپویی را
چون اشک مکن پیشه زمینشویی را
بیرون مرو از طریق مردان خدا
آموز ز حقیافته، دلجویی را
![قدسی مشهدی](https://api.ganjoor.net/api/ganjoor/poet/image/ghodsi.gif)