چشمت که میان خواب نازست

یا رب که چه شوخ و دلنوازست

هر لحظه ز نیش غمزه تو

صد رخنه به روزه و نمازست

خونها همه خورد، این چه شکل است؟

[...]

داننده تویی بهر چه رازست

سازنده تویی بهر چه سازست

هر چند که بوسه نیازست

اما به هوس دریش بازست