شد اژدهای گنج تو این جسم عنصری

مار تو شد بر آورش از دو دمان دمار

دیدم بخواب دوش درختی خجسته فر

خاکش بزیر سایه و چرخش بزیر پر

اندر زمین هفتم بیخش نهفته بن

بر آسمان هفتم شاخش کشیده سر

هم شاخه اش گذشته ز خاک اندر آسمان

[...]

نه مه غذای فرزند از خون حیض باشد

پس آبله بر آرد صورت شود مجدر

نه ماهه خون حیضی چون آبله بر آرد

سی ساله خون خلقی آخر چه آورد بر

آن باده بد که ختم رسل خواجهٔ بشر

کز خیر ساخت سدی و بر بست ره بشر

روز غدیرخم چو به منبر نشست بر

گفتا ز نخل دین شما هست امید بر