ساقی مرا ز باده ناب مغانه داد

دردی درد داد ولی در میانه داد

زاهد صباح کژمژ و خرم همی رود

ساقی مگر که رطل گران شبانه داد؟

در کوی عشق یار،که آن جای جای نیست

[...]

ایما دراز یزید و ز ابن زیاد داد

وز آنکه این اساس ستم را نهاده داد