اشکم نه بی تو از مژهٔ تر فرو چکد

کز ابر تیره خرمن اخگر فروچکد

ز اجزای نوشداروی جان پرور منست

آن می که از لب تو به ساغر فروچکد

اشک چکیده از مؤه را تشنهٔ غمت

[...]

در فصل دی شده است به زور سنان برف

روی زمین مسخر صاحبقران برف

چون اخگری که در تل خاکستری بود

مهر منیر گم شده اندر میان برف

بارد بدان مثابه که گویی مگر توان

[...]