دوست چنان باید کان منست

عشق نهانی چه نهان منست

عاشق و معشوق چو ما در جهان

نیست دگر آنچه گمان منست

جان جهان خواند مرا آن صنم

[...]

شحنهٔ راهِ دو جهانِ منست

گرنه چرا در غم جان منست؟

نکتهٔ من گوهر کان من ست

زان کسی نیست ، ازان من ست