ای بنسب شهریار وی بحسب پادشاه

رأی تو خورشید خلق روی تو ظل اله

صورت جود و کرم قوت خیل و حشم

حیلت زر و درم حجت دیهیم و گاه

دولت و دین را یمین ملت خود را امین

[...]

میوه باغ بهشت بلکه ازان نیز به

سیب زنخدان توست متعناالله به

خرقه پشمین چو به عاشق غمدیده را

کرده ام از غم به بر خرقه پشمین چو به

شد دل خلقی اسیر چند نهی گرد رخ

[...]

ای حسن اخلاق ترک در این حسینی طرب

نغمه ناقوس ران از آن نکو حنجره

که گل بسر بر نهاد دوباره تاج شهی

فغان و آشوب را کنید از سریله

به گوش انسان زنند صغیر ما اکفره

فکنده بلبلل به باغ ز یک طرف بلبله

که تا که افتد ز پا سر که آید به سنگ

رود که زین رستخیز رهد که زین غایله

چنان که شیر خدا بر در جنگ جمل

به کاخ کفر او فکند ز تیغ خود زلزله

بطون اهل الکتاب ظهور فرمان علی

به شان او فاتحه به نام او به سلمه

بسر الا علیم به معنی لافقیه

ز فته او گشته حل دقایق مشکله

صلاح شادی زدند تمام برنا و پیر

که بخ‌بخ از این مقام خوشا به این منزله

نهال توحید را عیان کند برگ و بار

شد از وجود علی مشیتش حامله

کمیت ایجاد را عنایت او عطاس

عروس اسلام را اطاعتش مرسله

کراهی بنگرد اگر به سیمای او

شود هبوطش صعود سوانح نازله

به درک اوصاف او کسی نیارد رسید

که کار فقه و اصول نباشد این مسئله

بگفت رحمی کنید که مانده‌ایم ای سپاه

من و همین شیر خوار به جای یک سلسله

چه باشد ارتر کنید لب الم پرورش

که با اجل نبودش به جز کمی فاصله

ولی فتاد آن زمان برکن ایمان شکست

که از کمان برگشاد خدنک کین حرمله

به سوی باغ جنان شدم روان کامجو

که تابه (صامت) دهم به روز محشرصله