شراب مرحمت در ظرف جسم او نجوشیده

به قد همچو سروش این قبای ناز تنگ آمد!

اگر دورم ز وصل او ولیکن در تماشایش

صدای عارضش در سینه‌ام چون نقش سنگ آمد

به دریای وصالش کشتی دل را رها کردم

غضب باد مخالف گشت در کام نهنگ آمد!

سر هر سطر حرف دال آوردم به نام او

مکرم اسم جانان بین که با این آب و رنگ آمد!

ندانم آسمانا، بر تو زین واداشتن یک تن

به سختی زندگانی کردن و مردن چه حاصل شد؟

ترا زین جانور، جان دادن و بگرفتن ای دنیا

به غیر از مدتی، یک جانی آزردن چه حاصل شد؟

سبک رخت سفر بربست، از دنیا و چشمانش

به دنیا خیره بد کز این سفر کردن چه حاصل شد؟