وصالی بی فراقی قسم کس نیست

که گل بی خار و شِکّر بی مگس نیست

یقین اینجا به جز من هیچکس نیست

بجز من هیچکس فریادرس نیست

نمود من منم خود هیچکس نیست

بجز من هیچکس فریاد رس نیست

در این دریا شمار هیچکس نیست

همه غرقند و کس فریادرس نیست

مرا چون جز تو جانان هیچکس نیست

بجز تو هرگزم فریادرس نیست

درون بحر جان دادند و کس نیست

چه‌گویم کاندر او فریادرس نیست

دل و جان هر دو جانند و کس نیست

یکی اندر یکی و پیش و پس نیست

چنان پندارد او کو هست کس نیست

نمیداند که در معنی چوخس نیست

منم عطّار اینجا هیچکس نیست

بجز من مر مرا فریاد رس نیست