که در لعنت چنان او استوار است

که دائم اندر این سر پایدار است

ضرورت صورت اینجا پایدار است

در او اسرار صنع کردگار است

حقیقت ذرّهٔ ز آن آشکار است

چنین اینجا عجائب بیشمار است

که اندیشه کنی کین جمله یار است

مر او را صنعهای بیشمار است

درون دیده دید دید یار است

در او هر لحظه صنع بیشمار است

جواهرهای معنی بیشمار است

ولی یک جوهر از کل پایدار است

اگرچه جان ودل تحقیق یار است

ولی اندیشه اینجا بیشمار است

حجابی نیست جانان آشکار است

چو دیدم من همه دیدار یار است

حجابی نیست این دم دوست ماراست

کرا اینجا سخن زین نوع یار است

که ذات پاک بیچون آشکار است

درون جمله در پنج و چهار است