×
عارف قزوینی » دیوان اشعار » غزلها » شمارهٔ ۱۶ - مرا هجرت کشد
مرا هجرت کشد آخر نهانی
خوش است آن مرگ از این زندگانی
تنم رنجور و جان بیمار، وقت است
اگر رحم آوری بر ناتوانی
به مرغان چمن گویند بر من
[...]
۸ بیت