چه بایدم دلِ شوریده درجهان بستن

که راست طاقتِ چندین به صبر بنشستن

اگر ز مطرب و می‌خانه توبه دادندم

هنوز توبه نکردم ز توبه بشکستن

گدایِ کویِ خراباتیان بُدن به‌ از آنک

[...]

مرا چو غنچه بود کار سینه را خستن

به زلف یار تو را آرزوی پیوستن

به بوستان مکن ای سرو قصد به نشستن

درین جهان نبود فرصت کمر بستن