هزار شکر که آمد بهار و رفت خزان

ز فیض مقدم گل شد جهان پیر جوان

ز پرده رخ بصفایی نمود ابر بهار

که هرگز آینه ناید برون زآینه دان

دمید لاله و گل صدهزار رنگ ز خاک

[...]

هزار شکر که از نوشکفته گشت گلی

زابر لطف الهی ز بوستان حسن

عطا نموده باو کودکی خدا که چو شمع

زپرتو رخش افروخت دودمان حسن

زآفت این ثمر نارسیده ایمن باد

[...]