بیا به همره بابت که نیست جای درنگ

شده است عرصه محشر به امتانم تنگ

چو شه به دامن جادو و جنبل آرد چنگ

همی‌گریزد از او مردمی به صد فرسنگ

کدام جنبل و جادو نماید آن آثار

که آید از قلم و رأی مرد با فرهنگ

دریده شد دل مرد آن شیر گیر و ز جهل

[...]

اگر خرامی به سوی چمن بدین نیرنگ

به پیش روی تو گل می‌رود ز رنگ به رنگ

به صید شیردلان جهان به صیادی

غزال چشم تو هر دم کند کمین پلنگ

به یاد آن قد موزون فتاده‌ام از پا

[...]

به جای آنکه نشینند، مرغ‌های قشنگ

به روی شاخهٔ گل، خفته‌اند بر سرِ سنگ

تمام درهٔ دربند، زعفرانی‌رنگ

ز قال و قیل بسی زاغ‌های زشت‌آهنگ

ز جیب خویش خریدیم اسب و زین و تفنگ

قبول زر ننمودیم از کمیتهٔ جنگ

که زر گرفتن، بهر عقیده باشد ننگ

خلاصه آنکه، پس از مشق‌های رنگارنگ