زهی تو روح به خوبی و دیگران همه قالب

بساط حسن تو بوسد چو بر گشاد بقا، لب

ردای نور سیه کرد ماه سبز عمامه

چو پیش عارض خورشید درکشی تتق شب

هزار دیده به ره بر نهاده‌اند به مجمر

[...]

رمیده جان سعادت رجوع یافت بقالب

بدست بوس قدومش گشاده گرد بقا. لب

نهاده گوهر اجرام چرخ در دهن مه

ز بهر مژده چو بر زد سراز پس تتقق شب

بداد خازن هامون همه ذخایر معدن

[...]

بلاغ من که بود در بیان حسن تو راغب

بیان حال نماید که شوق آمده غالب

بلاغ من که بود در بیان حسن تو راغب

بیان حال نماید که شوق آمده غالب

طرفه شور بست در این پردۀ زنگار مگر

خیمۀ سبط نبی گشته نگونسار امشب

مانده در دست عدو قافلۀ راه حرم

رفته در خواب مگر قافله سالار امشب

سیل خون راه فرو بسته بسیاره مگر

که فرو مانده همی ناقه زرفتار امشب

پرزنان ز آتش دل بضعۀ زهرای بتول

همچو پروانه بدور سر بیمار امشب

بانوان حرم عصمت و اعزاز عفاف

همه در فکر سر کوچه و بازار امشب

زینب زار در اندیشۀ بیداد سنان

غافل از حالت جمال جفاکار امشب

به دفع زحمت دی رونق شبستان را

دهند از می و نی بانو ابچینک و رباب

از آن می غنی و از تصور این حرف

بپوش چشم و مشو مضطرب ز بیم عذاب

قلوب ما چو ز کل جهات وارسته

ز جام پیر خراباتیان شدیم خراب

که چون ولادت سعد امام عصر رسید

مرا چه باک ز اندیشه ثواب و عقاب

معین دین و دل و باعث نجات و هلاک

که حرف مجملی از وصف اوست چار کتاب

ز روی اوست هویدا به قلب اوست عیان

صفات ایزد و علم مهیمن و هاب

دلیل راه به حکم یگانه معبود

کفیل رزق به امر مسبب الاسباب

به حفظ سلسله عقل رهبر ابدال

به نظم رشته توحید سرور اقطاب

اگر کنم به خدائیش شبهه زین تقصیر

هزار بار اتوب الیک یا تواب

ز زنک شرک دل خلق را مصفا کن

ز انتظار برآور دگر دل احباب