هم از تخم شه پادشاهی نشاست

بر او رسم باژ آنچه بد کرد راست

دژم هر کسی گفت کز راه راست

یکی بیشه نزدیک این مرز ماست

از آن پس چو روز دهم بود خواست

خورش آرزو کرد و بنشست راست

که بهتر هنر آدمی را سخاست

سخا در جهان پیشه انبیاست

دو اسپت شب و روز چونانکه راست

وز ایشان رسی هر کجا کت هواست