عیان دید ناگه بر آن لب چو خال

مگس سیر شد از شکر ز انفعال

به بازار بنمود چون نان جمال

برفت از دل لوت خواران ملال

ز دستم ببینید صد پاره شد

تن مرغ بریان درین دم و بال

هریسه از آن است برهم زده

[...]

شبی از خمیر جوین خواستم

که ططماج آید درست و سفید

درین قصه میده بخندید و گفت

«ز بد اصل نیکی نداری امید»

هریسه به روغن بگفتا صباح

که تا چند نالی تو ای بیقرار

به شب شد غشادار بسوز تو بار

«ز ناپاک چشم نکویی مدار»

حلیمی بیاموز این دم ز من

[...]