دامنش، هر نفس به دست خسی است

هر خسی را به وصل او هوسی است

هر کرا چشم هر نفس بکسی است

نیست عاشق یقین که بوالهوسی است

دل منه بر عروس ملک جهان

کاو بپنهان بعهد چون تو بسی است

جز بدامان دوست دست مزن

[...]

یعنی‌این‌دست‌بوسه گاه کسی است

که‌به‌دستش‌ازین متاع بسی است

عدسی وقت پختن، از ماشی

روی پیچید و گفت این چه کسی است

ماش خندید و گفت غرّه مشو

زانکه چون من فزون و چون تو بسی است

هر چه را می‌پزند، خواهد پخت

[...]