موطنش عالم مثال بود

آلت سمع آن خیال بود

برزخش عالم مثال بود

تا مراتب به اتّصال بود

همه از برزخ مثال بود

که به این ملکش اتصال بود

هر دو در عالم خیال بود

متجسم در آن مثال بود

خود شنیدی چو قحط سال بود

میته بر آدمی حلال بود!

که ز قحط آنکه خسته حال بود

خورد اگر میته کش حلال بود

بعدِ کان مایهٔ وبال بود

سبلِ چشم اعتزال بود

ای خوش آن دل که بی خیال بود

فارغ از ذوق و وجد و حال بود