روزگاری که شما آزادان

باز جویید ز دزدان کیفر

دزدزادان و ستمگرزادان

غرق ننگند و شما نام‌آور

ای جوانان غیور فردا

پردل و باشرف و زبرک‌سار

پاک سازید ز گرگان دغا

حرم پاک وطن را یکبار

ای شباهنگ! از آن شاخ بلند

شو یک امشب ز وفا یار بهار

گر بخواهی که شوم من خرسند

یکدم ازگفتن حق دست مدار

زال اگر آب کشیدی ز غدیر

دختر آن آب فشاندی به کوبر

ما نسازیم به یکجای مقر

یا مرا دار به‌بر، یا مادر

آب در زیرو نیستان به زبر

درس ده خار بنانی کب دگر