هدهدک پیک بریدست که در ابر تند

چون بریدانه مرقع به تن اندر فکند

راست چون پیکان نامه به سراندر بزند

نامه گه باز کند، گه به هم اندر شکند

حسد چرخ نگر رونق دین بر شکند

جبهه انور زیبای پیمبر شکند

تیغ خون ریز دهد در کف بن ملجم دون

نزد محراب دعا تارک حیدر شکند

بسر تخت خلافت بنشاند بوبکر

[...]

که مرا چرخ ستم بیشه بهم برشکند

بیخ و بنیاد اساسم ز زمین بر نکند