بسخن کام روا باش بر خصم نظر

نارسانیده حروف سخن از حلق بکام

سائلان را گه لم قال بتوحید سئوال

مهله ندهد بصر میم رسانید کلام

متعلم را یکبار که گوید اعلم

کرده باشد ز علوم همه عالم اعلام

پسر خواجه شرعست و پس از صاحب شرع

خواجه ای نیست بعالم که ورا نیست غلام

شاد بادا پسر آن پدری کز پدرش

علما بر فلک افراخته دارند اعلام

دین همنام تو از تقویت تست قوی

دین همنام بتو نازد و تو از همنام

در مصاف نظر از حجت قاطع بر خصم

پور برهانی چون رستم دستان از سام

خوب را در بجهان نیست همال تو کسی

بکجا باشد اگر هست و که خوانند و کدام

دین علام که باقیست بفر علماست

چون رسد کار بفتوای رسول علام

علما یکتن باشند و مر آن یکتن را

سر تو خواهی بدن از همت شیخ الاسلام

گر بسر بردن تو طایفه ای تن ندهند

بره آمده خواهند شد اندام اندام

دشمن توسن تو رام شود با تو چو دید

بر مراد تو مدار فلک توسن رام

فلکی همت صدری و بدان دست رسی

که فلک را چو زمین آری زیر اقدام

تا بفرمان جهاندار جهان داور خلق

هر فلک را حرکاتست و زمین را آرام

از سر قدر و سری سر بفلک بر بفراز

وز ره حلم و تواضع بزمین بر بخرام

پادشاه علما باش چو جد و چو پدر

تا پدید آید در مملکتت خاص از عام

نوبنو باد سلام تو رسانده بپدر

از در مدرسه ات تا بدر دار سلام

دی مرا عاشقکی گفت غزل می‌گویی

گفتم از مدح و هجا دست بیفشاندم هم

گفت چون گفتمش آن حالت گمراهی رفت

حالت رفته دگر باز نیاید ز عدم

غزل و مدح و هجا هرسه بدان می‌گفتم

[...]

قد من شد چو دو زلف به خم دوست بخم

دل من شد چو دو چشم دژم دوست دژم

دل دژم گشت و قدم چفته وزین گونه بود

دیده چون چشم دژم بیند و زلفین بخم

عشق زلف و لب معشوق شکیبم بستد

[...]

مادرم بخت بده است و پدرم جود و کرم

فرح ابن الفرح ابن الفرح ابن الفرحم

هین که بکلربک شادی به سعادت برسید

پر شد این شهر و بیابان سپه و طبل و علم

گر به گرگی برسم یوسف مه روی شود

[...]