فاش شد در دو جهان کاو به جهان یار منست

آفت هر دو جهان آن بت عیار منست

در غم و حسرت دیدار تو جانا همه شب

آنچه در خواب نشد دیده ی بیدار منست

سرو در باغ وفا با همه دستان که دروست

[...]

محتسب بر حذر از مستی سرشار منست

سنگ بگریزد از آن شیشه که دربار منست

آسمان مشتری جنس هنرها گردید

که دکان سوختنم گرمی بازار منست

از دهن غنچه صفت دست اگر بردارم

[...]

مردم از هجر و همان در پی آزار منست

که درین شهر به بی‌رحمی دلدار منست؟

این گل گلشن دل یا رخ دلدار منست

غنچه گلبن جان یا دهن یار منست

موسی اینجا ارنی گوی چرا روننهد

کاتش طور وی ازآه شرربار منست

صنما کافر عشقم بحرم چون بروم

[...]