دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود

که دل بنده ز بند غمت آزاد نبود

اگر از صحبت من یاد نیاوردی هیچ

آخر ای سنگدل از عهد منت یاد نبود

شرم روی من و خشم آوری خلق مگیر

[...]

مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود

آشیان هیچ کم از خانه صیاد نبود

دل بی درد من از خواب فراموشی جست

نامه دوست کم از سیلی استاد نبود

غمگسارش بجز از زینب و سجاد نبود

لیکن او جز به پدر مایل و معتاد نبود