×
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۷
«نه به اَسْتَر بَر، سوارم نه چو اشتر زیر بارم
نه خداوندِ رعیّت نه غلامِ شهریارم
غمِ موجود و پریشانیِ مَعدوم ندارم
نفسی میزنم آسوده و عمری میگذارم»
۲ بیت