اثری نماند باقی ز من اندر آرزویت

چه کنم که سیر دیدن نتوان رخ نکویت

همه روز گرد کویت همه شب بر آستانت

غرضی جز این ندارم که نظر کنم به رویت

پس از این به دیده خواهم به طواف کویت آمد

[...]

نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت

که دگر به خانه رفتن کنم آرزو ز کویت

به هوای رنگ و بویت چه روم به طوف بستان

نه شکوفه راست رنگت نه بنفشه راست بویت

نه خوش آید از نکورو که بود به جور بدخو

[...]

علی ای که هست دلها همگی در آرزویت

بدو مطلبست اینک نظر صغیر سویت

یکی اینکه خوانی او را ز ره کرم بکویت

دگر اینکه بر در حق طلبد ز آبرویت