ابر درافشان بگردون بر همی بندد کلل

باد مشک افشان درختان را همی بندد حلل

ساخته چون لحن مطرب فاخته دستان بسرو

خاسته چون بانگ عاشق ناله کبک از قلل

در چمن چون ساقیان گلبن همی دارد قدح

[...]

آنچنان دل دارد اندر بر که نبود هرگزش

نه به کسب مال میل و نه ز کار دین ملال

در دها و در سخا و در حیا و در وفا

در جمال و در کمال و در مقال و در خصال

لاجرم هر جا که دست زر فشانت روی داد

بخل بربندد نقاب و حرص بگشاید جمال

هم کنون بینی که آوازه درافتد در جهان

کان فلان را از در بهمان گشن شد پر و بال

اینهمه حشمت ز یک تاثیر صبح بخت تست

باش تا خورشید جاهت را فزون گردد جلال

این چنین شعری تراکاول ز روی فال گفت

فالش از خلعت نکو گردان که نیکت باد فال

دولت و اقبال دنیایی و دینی را مدام

تا قیامت با تو بادا اتفاق و اتصال

آفتاب شرق و غرب آن سرور نیکو نهاد

کز جمال روی خوب او بود مه را جمال

نیک وقت از نام او شد صبح و شام و روز و شب

نیک بخت از عمر او شد حین و وقت و ماه و سال

زآنکه بر چرخ چهارم بهر خدمت آفتاب

پیش روی همچو بدرش پشت خم آمد هلال

خسرو سیارگان بیرون شد از برج حمل

برج تو از فر خسرو یافت مقدار و محل

مال و گنج گاه قسمت کرد بر سهل و جبل

بست بستان را از گوهرهای گوناگون جلل

از جواهر شد مرصع باغ و بستان زین قبل

[...]

تا مرا روز نشاط مهتر خوشخوی خویش

این دهد یاری بمداحی و آن اندر غزل

گفتئی لاله است یارب با لب و دندان یار

گر نبودی تیره دل چون خصم دهقان اجل

ابر نیسان رایگان غواص لؤلؤ بار شد

تا بکف راد ممدوحم زنند او را مثل

آن سپهر بی فنا وین آفتاب بیزوال

تا قیام ساعه باد آن بی غبار این بی زلل

خلق را با بسته چون باران حاجت خواسته است

باد و کف راد او باران و ابل کم ز طل

در هنرمندیست گوئی صاحب رأی خلف

در جوانمردیست گوئی حاتم طی را بدل

شاد و برخوردار باد از روزگار مهتری

تا حسود او شود غمخوار و خوار و باخلل

مه بهر ماهی دوره چون نعل زرین پیکر است

بر امید نعل اسب تو گردد لعل