قطره بودم غرقهٔ دریا شدم

وندر او چون قطره ناپیدا شدم

صوفیان مستند و زاهد بی خبر

از که پرسم من رهِ میخانه را

طالبان را خستگی در راه نیست

عشق خود راهست و هم خود منزل است

سهل گردد کار اگر از بهر اوست

کارها با خودپرستی مشکل است

با تو خاموشم ولی با یاد دوست

هر سر مویم زبان دیگر است

شد جهان بر من دگرگون یا که من

این که می‌بینم جهان دیگر است

می‌ندانم ره به جایی برده‌ام

[...]

جان سلیمانست و دل خاتم بر او

نقش روی دوست اسم اعظم است

چشم حق بینی زخودبینان مدار

هر که را بی خود ببینی با خداست

باز زنجیر جنون برداشتند

بند بر پای خرد بگذاشتند

عقل‌ها را وقت آشفتن رسید

رازها را نوبت گفتن رسید

ای فزون از فکر و از تدبیر ما

[...]

دست بر کاری زدن بی حاصلی است

دست باید زد ولی بر دامنی

ای ز بی رنگی نموده رنگ‌ها

جز تو آگه کس نه زین نیرنگ‌ها

جمله اعیان را به هم آمیخته

در لباس خاک طرحی ریخته

دیده ور داند که سرّ خاک چیست

[...]

ای مبرا حمدت از تحمید ما

وی معرا مجدت از تمجید ما

حمد تو شایستهٔ تحمید تست

مجد تو وابستهٔ تمجید تست

ذکر تحمیدت فزون است از مقال

[...]

تن رها کن همچو ما جانی طلب

جان و تن در با زو جانانی طلب

خاطرِ جمعی اگر خواهی بیا

حلقهٔ زلف پریشانی طلب

سال‌ها در خود سفر کردیم ما

در سفر عمری به سر کردیم ما

شهرها دیدیم بی حد و شمار

عالمی زیر و زبر کردیم ما

بار افکندیم در هر منزلی

[...]

نیست باکم ز آتش نمرودیان

گر بسوزانندم از کین چون خلیل

من غلام همت آنم که او

کار پیغمبر کند بی جبرئیل

گر شدیم از پیروان اولیا

در مصیبت‌ها و رنج و ابتلا

این نه جای شکوه باشد نه گله

بل بود اقوم طریق عادله

این مقام شکر جود پادشاست

[...]

چون بتابد بر دل آن نور خدا

رنگ باطل‌ها شود ازوی جدا

شبهه و شک نیست در ذات قدیم

که بود محتاج اثبات ای حکیم

این ولایت راه عشق دوست است

[...]

طوطی جان مست مستان گشته است

محو یاد شکرستان گشته است

گرنه آن شکرستانش جاذب است

او کجا شکرستان را طالب است

چون نپوید ذرّهٔ خوار حقیر

[...]