از حقایق تا تو حرفی نشنوی

ای پسر حیوان ناطق کی شوی؟

تا که گوش طفل از گفتار مام

پر نشد ناطق نشد او در کلام

ور نباشد طفل را گوش رشد

[...]

تو ز دیو نفس اگر جوئی امان

رو نهان شو چون پری از مردمان

گنج خواهی کنج عزلت کن مقام

واستتر و استخف عن کل الانام

چون شب قدر از همه مستور شد

[...]

فرخ آن ترکی که استیزه نهد

اسب او از خندق آتش جهد

گرم گرداند فرس را آنچنان

که کند آهنگ هفتم آسمان

چشم را از غیر و غیرت دوخته

[...]

گر بود در ماتمی صد نوحه گر

آه صاحب درد باشد کارگر

تو چه دانی قدر آب دیدگان

عاشق نانی تو چون نادیدگان

گر تو این انبان ز نان خالی کنی

پر ز گوهرهای اجلالی کنی

تا تو تاریک و ملول و تیره ای

[...]

علم رسمی سربسر قیل است و قال

نه از آن کیفیتی حاصل نه حال

طبع را افسردگی بخشد مدام

مولوی باور ندارد این کلام

علم نبود غیر علم عاشقی

[...]

عادت ما نیست رنجیدن ز کس

ور بیازارد، نگوئیمش بکس

ور برآرد دود از بنیاد ما

آه آتش بار ناید یاد ما

ورنه ما شوریدگان در یک سجود

[...]

اندکی جنبش بکن همچون جنین

تا ببخشندت حواس نوربین

دوست دارد یار این آشفتگی

کوشش بیهوده به از خفتگی

اندر این ره میتراش و میخراش

[...]

زین جهان تا آن جهان بسیار نیست

در میانه جز دمی دیوار نیست

هر کبوتر می‌پرد از جانبی

ما کبوتر جانب بی‌جانبی

ما نه مرغان هوا نه خانگی

[...]

بد بسی کردی نکوپنداشتی

هیچ جای آشتی نگذاشتی

گر ترا دانش و گر نادانی است

آخر کار تو سرگردانی است

کم نشین با قوم ازرق بپرهن

با بکش برخان ومان انگشت نیل

یا مکن با فیل بانان دوستی

یا بنا کن خانه ای در خورد پیل

زین سخنهای چو در شاهوار

اندکی گر گویمت معذور دار

کز درونم صد حریف خوش نفس

دست بر لب می زند یعنی که بس

اندک اندک خوی کن با نور روز

[...]

لنگ و لوک و خفته شکل و بی ادب

سوی او می غیژ و او را می طلب

از بس که رفو زدیم و شد چاک

این سینه همه بدوختن رفت

ندانم آن گل خودروچه رنگ و بو دارد

که مرغ هر چمنی گفتگوی او دارد

یاربکام مانشد زین چه گنه رقیب را

[...]

صبغه الله هست رنگ خم هو

پیسها یک رنگ گردد اندر او

چون در آن خم افتد و گوییش قم

از طرب گوید منم خم لاتلم

این منم خم خود انا الحق گفتن است

[...]

سنگ باشد سخت روی و چشم شوخ

می نترسد از جهانی پرکلوخ

کاین کلوخ از خشت زن یک لخت شد

سنگ از صنع الهی سخت شد

ناصر خسرو براهی میگذشت

مست و لایعقل نه چون میخوارگان

دید قبرستان و مبرز روبرو

بانگ بر زد گفت کای نظارگان

نعمت دنیا و نعمت خواره بین

[...]

ای تو را با هر دلی رازی دگر

هر گدا را بر درت آزی دگر

صد هزاران پرده دار عشق دوست

میکند پر پرده آوازی دگر

کسی باشد به گیتی مرد این کار

که از گیتی همینش کار باشد

در هر چه میکنم نظر از چشم عبرتی

دروی مشرح است زتوحید صد دلیل

بگذ رتو از دلیل و بمدلول راه بر

[...]