روی آن دارد که حیران می‌رویم

در رهش گریان و خندان می‌رویم

ما به کوی یار نالان می رویم

سوی آن سلطان خوبان می رویم

هر که را جمعیتی بینی ز ماست

گرچه حیران و پریشان می رویم

ابتدا و انتهای ما یکی است

[...]

ای حریفان سوی جانان می رویم

از قفس سوی گلستان می رویم