الحذار ای غافلان زین وحشت آباد الحذار

الفرار ای عاقلان زین دیو مردم الفرار

ای عجب دلتان بنگرفت و نشد جانتان ملول

زین هواهای عفن وین آبهای ناگوار

عرصه‌ای نادلگشا و بقعه‌ای نادلپذیر

[...]

الحذار ای غافلان زین وحشت آباد الحذار

الفرار ای عاقلان زین دیو مردم الفرار

تا خیار آنجا همه سرسبز بینی چون خیار

تا شرار آنجا همه کم عمر یابی چون شرار

این اشارتها که ظاهر شد ز لطف کردگار

وین بشارتها که صادر شد به فتح شهریار

یافت خواهد ملت از اندازهٔ آن دستگاه

گشت خواهد دولت از آوازهٔ آن پایدار

گرچه سلطان را فراوان فتحها حاصل شده‌ست

[...]

از بلندی نه بر او راه دعای مستجاب

وز حضیضی نه در او راه قضای کردگار

کوه در بلای او باشد بسان پای مور

دشت در پهنای او باشد بسان چشم مار

وهم یابد رنج اگر ماند به عرضش در گذر

[...]

آب و گل را زهره مهر تو کی بودی اگر

هم به لطف خود نکردی در ازل‌شان اختیار

مهر ذات تست الهی دوستان را اعتقاد

یاد وصف تست یا رب غمگنان را غمگسار

نیست عشق لایزالی را در آن دل هیچ کار

کو هنوز اندر صفات خویش ماندست استوار

هیچکس را نامده است از دوستان در راه عشق

بی زوال ملک صورت ملک معنی در کنار

تا هوای نفس تو در راه دین دارد قرار

همت اندر راه بند و گام زن مردانه وار

عالمی در بادیه مهر تو سرگردان شدند

تا که یابد بر در کعبه قبولت بردبار

باش تا از صدمه صور سرافیلی شود

صورت خوبت نهان و سیرت زشت آشکار.

پای بر دنیا نه و بردوز چشم از نام و ننگ

دست در عقبی زن و بربند راه فخر و عار

گر چو بو دردات باید تاجداری روز حشر

باش چون منصور حلاج انتظار تاج دار

راست کاری پیشه کن کاندر مصاف رستخیز

نیستند از خشم حق جز راستکاران رستگار

این عزیزانی که اینجا گلبنان دولت‌اند

تا نداریّ و ندانی شان بدینجا خوار و خار!

پیش از آن کین جان عذرآور فرو ماند ز نطق

پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار

تا کی از دار الغروری سوختن دار السرور

تا کی از دار الفراری ساختن دار القرار!

در جهان شاهان بسی بودند کز گردون ملک

تیرشان پروین گسل بود و سنانشان خون نگار

بنگرید اکنون بنات النعش وار از دست مرگ

نیزه‌هاشان شاخ شاخ و تیرهاشان تار تار

مهر ذات تست الهی دوستان را اعتقاد

یاد وصف تست یا رب غمگنان را غمگسار

دست مایه بندگانت گنج خانه فضل تست

کیسه امید از آن دوزد همی امیدوار.

باش تا کل یابی آنها را که امروزند جزء

باش تا گل بینی آنها را که امروزند خار

این عزیزانی که آنجا گلستان دولت‌اند

تا ندانی و نداری شان بدینجا خار و خوار

گلبنی کاکنون ترا هیزم نمود از جور دی

[...]

در جهان شاهان بسی بودند کز گردون ملک

تیرشان پروین گسل بود و سنانشان جان گذار

بنگرید اکنون بنات النعش‌وار از دست مرگ

نیزها شان شاخ شاخ و تیرهاشان تار تار!

مهر ذات تست الهی، دوستان را اعتقاد

یاد وصف تست یا رب غمگنان را غمگسار

نیست عشق لا یزالی را در آن دل هیچ کار

کو هنوز اندر صفات خویش ماندست استوار

نیست عشق لا یزالی را در آن دل هیچ کار

کو هنوز اندر صفات خویش ماندست استوار