واجب ممکن دو دریای عظیم بی کران

برزخ لایَبْغِیان است آنکه فاضل آمده

مَنْرَآنی قَدْرَأَی الْحَقَّ گفته گاهی از علو

ما عرَفْناکَ گهی فرموده نازل آمده

ای که بهر راه عشق از من تو می‌پرسی دلیل

روی او واضح‌تر از کل دلایل آمده

ای که بهر صید دل ازمن تو می‌جویی حبال

موی او محکم‌تر از کل حبایل آمده

در فنون سحر بسیاری رسائل گفته‌اند

چشم او بالغ‌تر از کل رسایل آمده

هست هشیاری محال آشفتگان عشق را

هم مگر زنجیر زلف یار گردد سلسله

در مقامی که اختیاری نیست اندر دست دل

دم مزن آنجا که نه خود شکر گنجد نه گله

آینه در پیش خود بگرفت وگفتا کن نگاه

گفت دیدی گفتم آری گفت چه گفتم دوماه

گفت ماهی چون رخ من دیده ای گفتم بلی

گفت کو کی گفتم اندر آینه خود کن نگاه

گفت کاندر آینه عکس رخم هست او منم

[...]

ای شه میکال جان ای خسرو جبریل تن

وی سرافیلت بشیپور معسکر مفتتن

بردم تیغ تو عزرائیل را حب الوطن

نوک تیرک معنی الموت یاتی بغته

گر جهان از فتنه گردد پر ز شور و غلغله

و رفتد در پنج حس و چارار کان ولو برای او

شش جهت چون کشتی بی‌بادبان در زلزله

از تنگ ظرفی نگردد تنگ بر تو حوصله

آفتاب آمد سریر آسمان را پادشاه

اختران همچون سپاهند و سپهسالار ماه

ماه اگر در شب نتابد کس ز نور اختران

کی تواند ساخت محفل کی تواند جست راه

گفت تهمورث که باشد شه شاهینی قوی

[...]

هر که می بینی تو برگرد وزیر داخله

دستک دزد است و در ظاهر شریک قافله

تا نباید قائم آل محمد بر سریر

کس نداند چاره این دزد و دفع این دله

حوزه مالیه باشد و ادیی پر خوف و بیم

[...]

الوند شاه چون در آذربایجان آگاه شد

سوی شرون راند بر قصد شه صوفی‌، سپاه

وندرین آشوب و غوغا رفت با حول اله

از خراسان سوی قزوین موکب عباس شاه

بس به ‌سوی قندهار و کابل آمد با سپاه

کرد مفتوح آن دو کشور را به تایید اله