صبحدم چون لاله در گلشن بکف ساغر گرفت

آتشی افروخت گل، باد صبا مجمر گرفت

شد تنور لاله افروزان چنان کز شعله اش

آتش اندر جان اطفال چمن یکسر گرفت

باد نوروزی گلاب از چهره گل برکشید

[...]

کعبه تا نقطۀ بائیه را در بر گرفت

در جهان گوی سبق از چار دفتر بر گرفت

در محیط کعبه شد تا نقطۀ وحدت مدار

عالم ایجاد را آن نقطه سرتاسر گرفت

نامۀ هستی شد از طغرای نامش نامور

[...]

تا لب جانان ز تنگی شکل انگشتر گرفت

پشتم از بار فراقش صورت چنبر گرفت

صورت چنبر گرفت از بار هجرش پشت من

تا لب لعلش ز تنگی شکل انگشتر گرفت

او مگر خواهد ز زلف و خال خود انگشتری

[...]

شاه دین‌پرور ز شروان ره بر آن لشکر گرفت

وز دم تیغ جهانسوزش به خصم آذر گرفت

از نخستین حمله دشمن راه کوه و در گرفت

شه سوی تبریز شد آن ملک را در برگرفت

افسر و تخت جهانداری از او زیور گرفت

[...]

پس سوی بغداد شد وآن ملک ازو زیو‌ر گرفت

زان همایون فتح‌، طاهر پیش مامون فر گرفت