ترک آزار دل دانا بکن

تا نیفتی چون درخت از بیخ وبن

نیک دان و نیکخوان و گوش کن

تا که روشن گرددت سرّ کهن

چند گوئی تو به نااهلان سخن

دم نگهدار ومعانی ختم کن

تو براه شرع احمد رو چو من

تا شوی در ملک معنی بی سخن

تانیفتی همچو سگ در چاه تن

نفس شومت را برون کن از بدن

رو تو ترک این همه کن همچو من

خود مشو محبوس اندر چاه تن

چونکه جبریل آمد از حق سوی من

گفت از اسرار حیدر او سخن

من نخواهم جان خود رفتن ز تن

ای شده اندر بدن چون جان من

پیش لات و عزّیم آ بی سخن

تا ببینی تو خدایم را چو من

تو همی گوئی خدا گوشو چو من

این مگو هرگز نگویم این سخن

چون شنید او از امیر این یک سخن

گفت کای کودک تو کار خود بکن

سرّ آن معنی طلب کن همچو من

تا که گردد حاصلت اصل وطن

که چرا بشکستی این در را علن

گفت از امر شه است اینت سخن

من ز گفتار کسی گویم سخن

برکنم بنیاد بد ازبیخ و بن

جوهر معنیّ من گوید سخن

رو تو اسرار خدا را گوش کن

گفت هستی تو بجای جان من

با تو یک شخصیم در یک پیرهن

جوهر معنی من گفت از حسن

زآنکه اودر جان من دارد وطن

نعرهٔ زد گفت ای مخدوم من

میکُشد این شیرت آخر بی‌سخن

چون بیان کرد آن بزرگ دین سخن

پیش ما گفتند این را نقل کن

گفت از جدّم شنیدم این سخن

کو شنیده بود از جدّ کهن