این‌همه محنت که فراپیش ماست

اینْت صبو را که دل ریش ماست

دیر شد تا رسم قربان کیش ماست

بذل جان کارِ دلِ بی خویش ماست

چون ز دنیا بی نصیب افتاده ایم

گر همه قارون بود درویش ماست

این همه کثرت حجاب ما ز چیست

[...]

بگفتش که اسباب آن پیش ماست

رساندن به حاجتوران کیش ماست