وصف تو چه جای حکمت اندیشانست

خاک کف پای تو سرمه دل ریشانست

شاهان جهان پای ترا بوسه دهند

عشق تو چه کار وبار درویشانست

وصف تو چه جای حکمت‌اندیشانست

خاک کف تو سرمه دل‌ریشانست‌

شاهان جهان پای ترا بوسه دهند

عشق تو چه کار و بار درویشانست‌

بلا و رنج ایشان هم از ایشانست

از آن پیوسته شان خاطر پریشانست

نظری کن اگرت خاطر دوریشانست

که جمال تو ز حسن نظر ایشانست

روی ازین بنده ی بیچاره ی درویش متاب

زانک سلطان جهان بنده ی درویشانست

پند خویشان نکنم گوش که بی خویشتنم

[...]