حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز

یا بر دگری مهر پذیرد هرگز

تا ظن نبری ای به دو لب آب حیات

کین آتش عشق تو بمیرد هرگز

عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز

وین آینه زنگار نگیرد هرگز

هرگه که دل از دوست جفایی بیند

بیمار شود ولی نمیرد هرگز

معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز

وین شمع و چراغ ما نمیرد هرگز

هم صورت و هم آینه والله که ویست

این آینه زنگی نپذیرد هرگز