در که نالم‌؟ که دستگیر تویی

در پذیرم که درپذیر تویی

لشکر روح را امیر تویی

همه طفلند خلق و پیر تویی

ز دلبران همه شهر دل پذیر تویی

مرا ز جمله گزیر است و ناگزیر تویی

ز دیگران سخنی بر زبان رود هر وقت

ولی مدام چو اندیشه در ضمیر تویی

پیاده اند نکویان ز نطع دل بیرون

[...]

در خانقه کون و مکان پیر تویی

این صومعه را باعث تعمیر تویی

باشد ز تو ارشاد جوان‌بختان را

چون صبح دوم، پیر جهانگیر تویی

نسخهٔ عالم کبیر تویی

گرچه در آب و گل صغیر تویی