شد این داستان، داستانی دگر

فرستاد زی خسرو دادگر

گفت ای خلقان ز دل باری دگر

کاین چنین چشمه ز صنع دادگر

من چه غم دارم از اینهای دگر

بهتر از لونی کنم لونی دگر

در بگشا کآمد خامی دگر

پیشکشی کن دو سه جامی دگر

هین که رسیدیم به نزدیک ده

همره ما شو دو سه گامی دگر

هین هله چونی تو ز راه دراز

[...]

خواهد از هر یک ار کلوکی دگر

حاسد آن را نوکند سوگی دگر

نی برای آنکه تو یاری دگر

برگزینی هر دم ای بیدادگر

باز هر صنفی از او نوعی دگر

یافته فیضی به حکم دادگر

ای ز تو در هر دلی نوری دگر

وز غمت در هر سری شوری دگر

تا برد از چشم بیمارت شفا

هر طرف بنشسته رنجوری دگر

سرمه خاک رهت را منتظر

[...]

گر که داری دانش و رأی دگر

لَا نُکَلِّف راست معنای دگر

دگر آنکه گفتی نبینی دگر

سر باب خود آن شه دادگر