باستاد گفت این شکارمنست

گزاریدن خواب کارمنست

بدو گفت کاین رزم کارمنست

چو سیرم کنی این شکار منست

همان گیو گفت این شکار منست

برافروختن کوه کار منست

آوازِ در آمد بنگر یارِ منست

من خود دانم که را غمِ کارِ منست

سیصد گل سرخ بر رخ یار منست

خیزم بِچِنم که گل چِدن کارِ منست

آواز درآمد بنگر یارمنست

من خود دانم کرا غم کار منست

سیصد گل سرخ بررخ یار منست

خیزم بچنم که گل چدن کار منست

بدو گفت این کار، کار منست

که مرد ثقیفی شکار منست