گنجور

وطواط » مقطعات » شمارهٔ ۷۹ - در مدیحه

 

ای همه عاقلان بطوع و بطبع

سوی خاک در تو پوینده

ای همه فاضلان بنظم و بنثر

مدحت مجلس تو گوینده

چون نسیم شمایل تو نیافت

[...]

وطواط
 

عطار » مصیبت نامه » بخش اول » بخش ۶ - الحكایة و التمثیل

 

گر تو در راهی دگر پویندهٔ

گنج نیست آنجا که تو جویندهٔ

عطار
 

سلطان ولد » ولدنامه » بخش ۴ - در بیان آنکه ظاهر آدم محسوس است و مجسم، مقامش هم لایق او باشد محسوس و مجسم و روح را که معنوی است و بیچون مقامش هم معنوی و بیچون باشد. آسمان و زمین خانۀ اجسام است و عالم بیچون که اصل هستیهاست مقام ارواح است پس این عالم آخر باشد و عالم آخرت سرا از آن جهت پیغامبر علیه السلام جسم را مرکب خواند که نفسک مطیتک فارفق بها پس عیسی علیه السلام بر این صورت نرفته باشد بر آسمانی رفته باشد که آن بر این حاکم است و آن آسمان انوار و صفات خداست. و در تقریر آنکه شرط است دوبار زائیدن آدمی را یکی از مادر و بار دیگر از تن و هستی خود. تن مثال بیضه است گوهر آدمی باید که در این بیضه مرغی شود از گرمی عشق و از تن بیرون آید و در جهان جاویدان جان که عالم لامکان است پران شود که اگر مرغ ایمان او از هستی او نزاید حکم سقط گرفته باشد از او کاری نیاید و ابداً محجوب ماند که و من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخرة اعمی.

 

جنس خود را چو یافت جوینده

گرچه لال است گشت گوینده

سلطان ولد